Broers op safari nr.2
Door: Peter van der Heij
Blijf op de hoogte en volg Peter
15 Oktober 2016 | Nederland, Ruurlo
Het zou een beetje avontuurlijke reis worden. Na vier dagen is het dat al, ook al was het niet helemaal gepland.
Woensdagmorgen vroeg geland in Windhoek. Auto opgehaald. Twee vermoeide hoofden na een lange slechte slaap vlucht werden volgepompt met informatie, hoe de tenten op teczetten, vast te lopen en weer los te komen in zandvlaktes, bandenspanning enz.enz. Woensdagavond gezellig gegeten met Abius, mijn PUM-contact van 8 jaar geleden.
Donderdag prachtige rit van 350 km naar Sesriem.
Vrijdagom 05.00 uur opstaan om opgaande zon bij Dune 45 (300 meter hoog) mee te maken in de woestijn. Volgens allerlei filmpjes was het opvouwen van onze daktenten simpel. Maar niet als je dat voor de eerste keer doet! Het gevolg: de zon was al opgegaan toen vertrokken!
Deadvlei moet je hebben gezien als je in Namibie bent. Slechte weg ernaar toe, maar niet voor 4WD. Oh nee? Wij zaten na 100 meter al vast in het mullezand! Gelukkig toch weer op gang gekoen en gauw terug naar de auto's die continu op en neerrijden met toeristen door dat zand.
Naar Deadvlei moet je een half uur lopen door het zand, duin op en af. En ook weer terug. Bij 40 graden in de zon was dat een forse inspanning.
Uitgeput terug naar de camping. Nog steeds 40 graden, maar nu met een opkomende zandstorm! We hebben de camping verlaten en ons heil in een mooi resort gevonden. Heerlijk geslapen! Theo is een slechte slaper. Ik doe dat veel beter. Gemiddeld een keurige voldoende, maar daarmee kon ik Theo niet troosten.
Vandaag = zaterdag naar Swakopmund aan Atlantiiche Oceaan. Hier moet de lange broek aan als we dadelijk naar de stad gaan. Zo'n 25 graden frisser dan gisteren!
Vanmiddag nog even langs de lagoon met flamenco's in Walvisbay. Het laatste stuk over het strand. Een mooie test voor onze 4WD kunsten, vond Theo. Hij zou wel rijden. Dat duurde minder dan 100 meter. We zaten muurvast. Twee hulpvaardige Zuid-Afrikanen hebben ons bevrijd en een lesje 4WD gegeven! Halleluja!
Zij waren heel tevreden met mijn kwalificatie 'reddende engelen'. Een van hen gaat voortaan als Gabriel door het leven.
Ik beloof jullie dat niet elk verslag zo lang (dradig) zal zijn.
Woensdagmorgen vroeg geland in Windhoek. Auto opgehaald. Twee vermoeide hoofden na een lange slechte slaap vlucht werden volgepompt met informatie, hoe de tenten op teczetten, vast te lopen en weer los te komen in zandvlaktes, bandenspanning enz.enz. Woensdagavond gezellig gegeten met Abius, mijn PUM-contact van 8 jaar geleden.
Donderdag prachtige rit van 350 km naar Sesriem.
Vrijdagom 05.00 uur opstaan om opgaande zon bij Dune 45 (300 meter hoog) mee te maken in de woestijn. Volgens allerlei filmpjes was het opvouwen van onze daktenten simpel. Maar niet als je dat voor de eerste keer doet! Het gevolg: de zon was al opgegaan toen vertrokken!
Deadvlei moet je hebben gezien als je in Namibie bent. Slechte weg ernaar toe, maar niet voor 4WD. Oh nee? Wij zaten na 100 meter al vast in het mullezand! Gelukkig toch weer op gang gekoen en gauw terug naar de auto's die continu op en neerrijden met toeristen door dat zand.
Naar Deadvlei moet je een half uur lopen door het zand, duin op en af. En ook weer terug. Bij 40 graden in de zon was dat een forse inspanning.
Uitgeput terug naar de camping. Nog steeds 40 graden, maar nu met een opkomende zandstorm! We hebben de camping verlaten en ons heil in een mooi resort gevonden. Heerlijk geslapen! Theo is een slechte slaper. Ik doe dat veel beter. Gemiddeld een keurige voldoende, maar daarmee kon ik Theo niet troosten.
Vandaag = zaterdag naar Swakopmund aan Atlantiiche Oceaan. Hier moet de lange broek aan als we dadelijk naar de stad gaan. Zo'n 25 graden frisser dan gisteren!
Vanmiddag nog even langs de lagoon met flamenco's in Walvisbay. Het laatste stuk over het strand. Een mooie test voor onze 4WD kunsten, vond Theo. Hij zou wel rijden. Dat duurde minder dan 100 meter. We zaten muurvast. Twee hulpvaardige Zuid-Afrikanen hebben ons bevrijd en een lesje 4WD gegeven! Halleluja!
Zij waren heel tevreden met mijn kwalificatie 'reddende engelen'. Een van hen gaat voortaan als Gabriel door het leven.
Ik beloof jullie dat niet elk verslag zo lang (dradig) zal zijn.
-
15 Oktober 2016 - 19:05
Anneke Krooneman:
lieve avonturiers, wij zij nu al onder de indruk van alles wat jullie in die paar dagen hebben beleefd en ondervonden. veel zand zit jullie wel behoorlijk dwars begrijpen we. hopelijk wordt dat toch minder als jullie meer getraind zijn in deze obstakels. het kan alleen maar beter worden denk ik. gezucht over de hitte hebben we van Mirjam ook al gehoord en ook over zeer hoge vochtigheid. jullie ook zo klamme hitte? wij wensen jullie heel veel goeds toe en dank voor jullie bericht. lieve groet van ons! -
15 Oktober 2016 - 20:32
Bart :
Beste broers, het klinkt allemaal erg goed. Voornamelijk het regelmatig lekker vast zitten. Een resort opzoeken bij een zanstorm is natuurlijk wel een beetje makkelijk voor echte avonturiers. Wij wensen jullie weer een behouden mulle zand vaart. -
15 Oktober 2016 - 20:53
Marijke:
Beste broers (zwagers ).Tot nu toe vinden we het al avontuurlijk genoeg met al die vastlopers,maar gelukkig zijn jullie niet direct van slag.Gezellig om zo wat te horen van jullie belevenissen. Lieve groeten van jullie familie in Nunspeet -
15 Oktober 2016 - 23:24
Hannie:
Ha Peter en Theo,
Heel leuk om zo jullie reisbelevenissen en beetje te volgen.
Dank
hannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
